Uuno Saalas: Retkeilyjä kolmessa maanosassa, 1952
Ensimmäinen matka Välimeren maihin vv. 1895-96
[…] Τultuaan maaliskuun 17. p. Palestiinan ja Egyptin matkalta jälleen Korfuun, viipyi isäni perheineen siellä vielä kuukauden verran ja teki siellä edelleen ahkerasti retkeilyjä. Tällöin saimme myös tutustua pääsiäisjuhlien viettoon, johon oli yhdistettynä monta erikoislaatuista ja mieliinpainuvaa menoa.
Torstaina ennen pääsiäistä pidettiin kaupungin edustalla olevalla torilla suurenmoiset ja melskeiset lammasmarkkinat, joita jatkettiin vielä pitkänäkin perjantaina, sillä lauantaina oli joka talossa teurastettava lammas, ja kunkin perheenisän piti huolehtia siitä, ettei hän jäänyt ilman.
Lauantaipäivä koitti hiljaisena ja rauhallisena. Mutta keskipäivällä, klo 12 tienoilla, loppui hiljaisuus aivan äkkiä. Tykit linnassa alkoivat jyskiä, ja kansa kaduilla rupesi huutamaan ja meluamaan. Jokaisen talon edustalle talutettiin lammas, ja teurastajat juoksivat paikasta toiseen antamaan niille kuoliniskun keskellä katua. Verta vuoti kaikkialla, ja tällä verellä maalattiin oviin ja pihti- pieliin punaiset ristit. Meluun yhtyi erinäisiä vallattomuuksia. Joka taholla alkoi talojen ikkunoista lennellä kaikenlaisia rikkinäisiä tavaroita. Korfussa on vallalla sellainen omituinen tapa, että kaikki vuoden varrella särkyneet huonekalut ja astiat säästetään heitettäviksi yhtä aikaa ulos kadulle, — meno, jolla tarkoitetaan, että tänä vuoden suurimpana juhlana kodeista on poistettava kaikki mitä vanhaa ja huonoa on ja hankittava uutta ja hyvää tilalle. — Nyt oli tämä hetki lyönyt. Melkein vaarallista olisi silloin ollut liikkua kadulla, sillä helposti olisi voinut saada päähänsä jonkin rikkinäisen tuolin tai ison saviruukun, — toisinaan ehkä vedellä täytetynkin, jos vesi vain siinä pysyi.
Valokuvat ottanut Silena Triviza
Το πρώτο ταξίδι στις χώρες της Μεσογείου, 1895-1896
[…] Επιστρέφοντας στην Κέρκυρα από το ταξίδι του στην Αίγυπτο και την Παλαιστίνη στις 17 Μαρτίου, ο πατέρας και η οικογένεια έμειναν στο νησί για έναν ακόμα μήνα κάνοντας συχνές περιηγήσεις. Τότε μας δόθηκε η ευκαιρία να γνωρίσουμε τις ιδιαίτερες και εντυπωσιακές γιορτές του Πάσχα.
Την Πέμπτη πριν από το Πάσχα στην πλατεία μπροστά από την πόλη στήθηκε μια τεράστια και θορυβώδης αγορά αρνιών, η οποία συνεχίστηκε ακόμα και τη Μεγάλη Παρασκευή, καθώς το Μεγάλο Σάββατο σε κάθε σπίτι έπρεπε να σφάξουν ένα αρνί. Ο πατέρας κάθε οικογένειας έπρεπε να μεριμνήσει ώστε να μην μείνει χωρίς αρνί η φαμίλια του.
Το Σάββατο ξημέρωσε ήσυχα και ήρεμα. Αλλά το μεσημέρι, γύρω στις 12, η σιωπή έσπασε ξαφνικά. Τα κανόνια στο φρούριο άρχισαν να χτυπούν και ο λαός στον δρόμο να φωνάζει και να θορυβεί. Μπροστά σε κάθε σπίτι έφεραν από ένα αρνί και οι χασάπηδες έτρεχαν από το ένα μέρος στο άλλο κι έσφαζαν τα αρνιά στη μέση του δρόμου. Το αίμα έτρεχε παντού και μ’ αυτό το αίμα έκαναν το σημείο του σταυρού στις πόρτες. Η φασαρία ήταν ασυγκράτητη. Από τα παράθυρα των σπιτιών άρχισαν να πετούν διάφορα σπασμένα πράγματα. Στην Κέρκυρα έχουν μια παράξενη συνήθεια. Τα έπιπλα και τα σκεύη που έσπασαν κατά τη διάρκεια του χρόνου τα κρατούν για να τα πετάξουν όλα μαζί στον δρόμο, μια συνήθεια που σημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της μεγαλύτερης γιορτής του χρόνου πρέπει να πετάξουν από τα σπίτια οτιδήποτε παλιό και να πάρουν ένα καινούριο στη θέση του. Τώρα είχε έρθει η στιγμή. Ήταν σχεδόν επικίνδυνο να κυκλοφορεί κανείς στον δρόμο, γιατί μπορούσε να του έρθει στο κεφάλι καμιά σπασμένη καρέκλα ή κάποιο μεγάλο πήλινο σκεύος που μπορεί να ήταν και γεμάτο νερό, αν το κρατούσε.
Από το βιβλίο του Uuno Saalas Ταξίδια σε τρεις ηπείρους
Μετάφραση από τα φινλανδικά: Μαρία Μαρτζούκου
Φωτογραφίες: Silena Triviza
